De eerste mooie, warme zomerdag! Je wordt wakker door fluitende vogels, je springt zo uit bed en hebt goede zin! Je hebt de hele dag al uitgestippeld in je hoofd: vandaag ga je met je hond voor het eerst zwemmen! Je ziet het al helemaal voor je, je hond achter een bal aan zwemmend in het water, je hond die samen met jou in volledige harmonie de plas over zwemt, waterpret, gespetter, zoals je altijd in reclames en films ziet.
Vol goede moed en een beetje licht in het hoofd komen je hond en jij aan bij het water. Verwachtingsvol kijk je naar je hond met je telefoon in de aanslag om een te gekke reportage te kunnen maken van zijn eerste zwemavonturen, je drukt op ‘opnemen’, beweegt de camera van het water richting je hond en ziet….. Dat je hond in de achteruit gaat met een gedrukte houding…. Hij kijkt schichtig naar het water en zet druk op de lijn. Hij wil duidelijk weg hier.
Daar gaan je dromen, je visualisaties, je Facebook-likes en je Lassie of commissaris Rex avonturen. Je hond is bang van water….
Snel schakel je, want dit kan niet waar zijn. Over op plan B. Je pakt een hand vol koekjes en houdt deze voor de neus van je hond, waarna je een koekje het water in gooit. Helaas blijkt je normaal zo voergedreven viervoeter nu geen enkel oog voor voedsel te hebben. Dus pak je het een stukje rustiger aan; je legt de brokjes voor zijn voeten en maakt een spoor richting het water. Maar helaas, ook hier lijkt je hond niet van onder de indruk. Hij kijkt er niet eens naar!
Gelukkig heb je zijn favoriete speeltje meegenomen. Je zwaait dat uitbundig en met allerlei gekke gebaren en geluiden erbij voor zijn neus heen en weer en gooit het met een sierlijke boog in het water. Verwachtingsvol kijk je naar je hond… Geen kik, geen beweging… Hij kijkt hoogstens ietwat sullig naar je op, maar zonder enige intentie om richting het water te lopen.
Het favoriete speeltje is ondertussen langzaam weg aan het drijven, dus ietwat geïrriteerd geef je de lijn van je hond aan je moeder, partner, vriend(in) of toevallige voorbijganger, zodat jij achter het toch wel dure speeltje aan kan gaan, voordat het uit zicht verdwijnt of een andere hond er mee vandoor gaat.
Eenmaal terug bij je hond begin je de teleurstelling te voelen; jullie zouden een te gekke dag samen gaan beleven, jullie zouden het fijn hebben samen, je bent toch zeker niet helemaal naar hier gelopen om vervolgens voor schut te staan en zonder water gevoeld te hebben weer huiswaarts te keren? Het is warm, zwemmen is leuk, waarom snapt jouw hond dat niet? Wat is er mis met jouw hond?
Je pakt de lijn stevig vast en loopt zelf naar het water, je hond achter je aan sleurend. Als je zelf eenmaal in het water bent, dan zal hij wel snappen dat water niet eng is en achter je aan komen. Hoe dichter bij het water jullie komen, hoe meer je hond in de ankers gaat, en jullie ontspannen dagje is ondertussen een heuse workout geworden.
Ondertussen sta je tot aan je knieën in het water en je kijkt in de grote, paniekerige ogen van je hond die met alle macht die rare vloeistof bij zijn poten probeert te ontwijken. Nog een klein stukje, denk je, als ik hem nu in het water trek, merkt hij dat er niks gebeurt en dan kunnen we eindelijk samen genieten. Je zet je schrap en trekt.
Gelukkig heb je een goed passend tuig om je hond gedaan, want hij probeert wanhopig onder jouw druk uit te komen. Zou hij nu loskomen, dan zou hij zeker wegrennen, dat weet je.
Je trekt en trekt, en je hond komt poot voor poot in contact met het water. Maar de weerstand lijkt niet minder te worden. Je blijft net zo vaak en hard aan de lijn trekken, totdat je hond bij je is en je sluit hem in je armen, dat zal hem zeker kalmeren! Niks blijkt echter minder waar, je hond spartelt in blinde paniek rond in je armen en er zit duidelijk maar één gedachte in zijn hoofd: “Weg! Ik moet hier weg!” Je probeert hem nog tegen te houden, maar hij spettert een berg water in je gezicht en je voelt zijn nagels stevig in je huid krassen. Uiteindelijk moet je wel loslaten en je hond spurt zo snel hij kan het water uit, jou achter zich aan trekkend.
Teleurgesteld vertrekken jullie huiswaarts….
Honden en zwemmen… Mensen gaan er meestal vanuit dat een hond dit van nature gewoon kan. Bovenstaande situatie, en vele varianten hierop, zien wij dan ook met grote regelmaat wanneer we honden zwemles geven op een openbare locatie. Of de hond nu het water echt niet ingaat, of dat hij wel “zwemt”, maar erg onbeholpen, en het hem duidelijk veel kracht kost.
Veel honden kunnen helemaal niet vanzelf op de juiste manier zwemmen. Zo lang wij het ze niet leren, kunnen ze het niet, durven ze het niet, of overcompenseren ze waarbij ze wel het water in gaan, maar ongecontroleerd zwemmen. Vaak vinden ze houvast bij een stok, bal of ander voorwerp dat ze in hun bek kunnen pakken.
Sommige hondenrassen hebben sowieso grote moeite met zwemmen vanwege de manier waarop ze gefokt zijn. Veel kortsnuitige honden hebben een erg groot, zwaar hoofd in vergelijking met hun lijf. Het kost ze dus meer moeite om zo’n hoofd boven water te houden. Daar komt dan nog bovenop dat ademhalen voor deze honden vaak ook al lastiger is. Zo wordt het zwemmen een hele beproeving.
Rottweiler pup op bootAndere rassen hebben zulke korte pootjes, dat ze zichzelf moeilijk boven water kunnen houden, en weer andere rassen hebben vachten die zich volzuigen met water, waardoor de hond zo zwaar wordt dat hij niet de kracht heeft om zichzelf drijvende te houden.
Maar ook al heeft jouw hond de perfecte bouw en vacht om te zwemmen, toch zal hij het eerst moeten leren. En gelukkig kun jij hem dat leren!
Net als mensen leren honden het makkelijkst en snelst van iemand die ze vertrouwen en met wie ze een goede band hebben. Voordat je je hond gaat leren zwemmen, is het dus belangrijk dat er wederzijds vertrouwen is, dat je hond ontspannen is in jouw buurt (dus niet onzeker of hyperactief), en dat jullie elkaar goed aanvoelen zodat je precies weet waar de grenzen van je hond liggen.
Iets aanleren onder dwang heeft zelden positief resultaat. Je hond het water in gooien, trekken of duwen, is dus nooit een handige aanpak. Evenmin is het een goed idee om je hond zo gek van een bal of voorwerp maken dat hij klakkeloos achter dat ding aanspringt het water in. De schrik die je hond kan ervaren als hij dan plotseling onder water raakt ,kan zo heftig zijn dat hij daarna niet meer in de buurt van water durft te komen.
Daarnaast moet een hond altijd bewust met iets oefenen, wil hij er van kunnen leren. Als hij enkel met zijn bal bezig is, is er geen tijd en rust om bij het water en zwemmen stil te staan en gaat hij op een overlevingsinstinct zwemmen. Je ziet dat deze honden vaak veel spetteren met de voorpoten en/of frequent in het water happen wanneer ze de bal (nog) niet hebben.
Wanneer we een hond goed willen leren zwemmen is het dus heel belangrijk om samen te gaan zwemmen. Ga zelf het water in en vraag je hond mee te komen. Durft hij dit niet, wacht dan gewoon rustig totdat hij wel weer een stap durft te zetten en beloon hem daarvoor (een trotse “goed zo”, helpt in zulke situaties vaak veel beter dan voer of hyperactiviteit). Zo bouw je dit stap voor stap op, totdat je hond samen met jou door het water durft te lopen.
De meeste honden vinden het pas echt spannend worden als ze geen bodem meer onder hun poten voelen. Oefen daarom altijd in water dat geleidelijk dieper wordt, zodat je hond rustig kan wennen en niet meteen in paniek raakt.
Veel honden beginnen hard te spartelen met hun voorpoten wanneer ze het zwemmen spannend vinden. Hierbij verstijft de achterhand waardoor ze hun achterpoten opgetrokken en stil houden. Zolang ze hun achterpoten niet gebruiken leren ze nooit evenwichtig zwemmen en is zwemmen ook nog eens heel belastend (en alles behalve verkoelend).
Hou daarom in het begin een hand onder de buik van je hond, zodat je hem kunt helpen zijn rug parallel aan het water te houden. Zodra hij hier eenmaal aan gewend is, zal hij zijn achterpoten steeds meer gaan gebruiken en uiteindelijk zelfstandig kunnen zwemmen. En dan kan de waterpret voor jullie beide beginnen!
Voor honden met een zware voorhand (bijvoorbeeld Duitse Doggen), kan een zwemvest een uitkomst bieden. Dit helpt de hond meer in balans te blijven, waardoor ze zelf niet zo gigantisch hard hoeven te werken. Zwemvesten zijn bij veel honden met een zware voorhand, diepe borstkas en/of platte neus aan te raden. En als je je hond meeneemt op een boottocht, is een zwemvest sowieso raadzaam.
Verdrinking is de nummer 1 doodsoorzaak van vermiste honden in Nederland. Neem het leren zwemmen van je hond dus serieus!
Hulp nodig met zwemmen? Zowel in onze cursussen als tijdens een privéles kan het zwemmen worden behandeld! Kijk voor meer informatie op http://www.animalsfaith.nl/trainingen